To jedna z najważniejszych przypowieści Jezusa. Pokazuje w sposób jednoznaczny, czego oczekuje się od ludzkości w stworzeniu. Człowiek, który udaje się w podróż i przekazuje sługom swój majątek, jest symbolem Stwórcy oddającego w ręce ludzi zarządzanie materialną częścią stworzenia.
Osoba, która podejmuje wysiłek, aby rozwijać się duchowo, nie pozwoli, aby otrzymane dary pozostały w stagnacji. Przeciwnie, wykorzysta je z pracowitością, do jakiej jest zdolna, aby wydały obfite owoce. Zarówno sługa, który otrzymał pięć talentów, jak i ten, który otrzymał dwa talenty, natychmiast je zainwestowali, nie marnując czasu na uzyskanie dobrych owoców z tego, co zostało im powierzone.
"Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi". Zwrot "dłuższy czas" odnosi się do okresu przeznaczonego na duchowy rozwój człowieka. Ten okres był w rzeczywistości bardzo długi i trwał miliony lat. Ponieważ obecnie weszliśmy w okres wielkiego rozliczenia z ludzkością, każda jednostka może i powinna być w pełni rozwinięta, gotowa dostarczyć swojemu Panu owoce Jego inwestycji, jaką podjął, obdarowując ją talentami i darząc ją swoim zaufaniem.
Dwaj słudzy spożytkowali swoje dary i z dumą dostarczyli swojemu panu ich pomnożenie. Z drugiej strony trzeci sługa, który otrzymał jeden talent "uśpił" go w sobie i pozwolił, aby ten nie wydał owoców. Nie był w stanie wytworzyć z niego żadnej korzyści, dlatego nawet ten pojedynczy dar został mu odebrany.
W swoim dziele "W Świetle Prawdy, Przesłanie Graala" Abd-ru-shin wyjaśnia znaczenie "pomnożenia talentu" czyli "prosperowania" otrzymanym darem:
"Sam duchowy zarodek ma jednak w sobie tylko szlachetne i czyste zdolności! To właśnie jest ów talent, którym trzeba w stworzeniu gospodarować. Jeśli duchowy zarodek podda się szlachetnemu rodzajowi wibracji, to te działając zwrotnie ożywią drzemiące w nim zdolności. Będą je pobudzać, wzmacniać i pielęgnować tak, że te z czasem zaczną przynosić zyski i staną się źródłem wielkiego błogosławieństwa w stworzeniu. W ten sposób taki rosnący duchowy człowiek staje się dobrym gospodarzem.
Z chwilą, gdy zdecyduje się jednak podążyć za wibracjami niemającymi ze szlachetnością nic albo bardzo mało wspólnego, mogą one z czasem na niego tak mocno wpłynąć, że ich rodzaj do niego przylgnie. Nieszlachetne wibracje otoczą własne, czyste zdolności duchowego zarodka, przeważą nad nimi i nie pozwolą, by te obudziły się i rozkwitły. Owe czyste zdolności będą w końcu uważane za 'zasypane', a w wyniku tego człowiek będzie źle gospodarował powierzonym mu talentem".
Obraz talentu niedbałego sługi, który został przekazany słudze, który miał już ich dziesięć, wskazuje na działanie prawa przyciągania jednorodnego, poprzez które ci, którzy właściwie wykorzystują otrzymane dary, zostają wzmocnieni, aby mogli zintensyfikować swoje chcenie czynienia dobra i wytworzyć jeszcze więcej wspaniałych dzieł. Ponieważ: "Każdemu bowiem, kto ma będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to co ma". (Mt 25:29).
"A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz - w ciemności!" (Mt 25:30). Po tym zdaniu należy zadać pytanie: Jak to jest możliwe, aby ludzie nadal twierdzili, że wszystko, czego potrzebują, aby zostać podniesionymi do nieba i uwolnionymi od wszystkich grzechów, to przyjęcie Jezusa jako Zbawiciela?...
Bez osobistego wysiłku w kierunku własnej ewolucji, bez ciągłego i bardzo mocnego dążenia do Światła, nikt nie jest w stanie wspiąć się choćby o milimetr w górę, w kierunku Raju.
Seria Przypowieści Jezusa:
Artykuł został przetłumaczony z anglojęzycznej strony na facebooku: The Day Without Tomorrow. Publikacje na tej stronie czerpią z duchowego poznania zawartego w dziele W ŚWIETLE PRAWDY: Przesłanie Graala Abd-ru-shina.
Więcej informacji dotyczących Przesłania Graala oraz innej literatury związanej z tym dziełem można uzyskać pod adresem email: ryszkatobiasz@gmail.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz