Trzy podstawowe prawa stworzenia

W stworzeniu, w którym żyjemy, występują pewne żelazne prawa. Te prawa zawsze tu były i zawsze tu będą. One nigdy się nie zmienią, gdyż w nich zawarta jest doskonałość Stworzyciela. Jest niezmiernie ważne, aby człowiek w końcu poznał prawa natury i kierował się nimi w swoim życiu. Jest wiele praw. W tym krótkim tekście chcemy się skupić na trzech podstawowych:

• prawo działania zwrotnego - zwane często karmą, losem lub przeznaczeniem. Jezus miał na myśli te prawo wypowiadając słowa: "Co człowiek zasieje, to zbierze!" Człowiek poprzez swoje myśli, słowa i czyny decyduje o swojej przyszłości. Skutki jego działania zawsze do niego powrócą. Mając wolną wolę, sami kształtujemy swój los. Los ten jest sprawiedliwy aż do najmniejszych szczegółów.
• prawo przyciągania jednorodnego - Mówią o nim przysłowia: "Podobny w podobnym gustuje", "Ciągnie swój do swego". Człowiek, który dba, aby jego wola była zawsze czysta, dzięki temu prawu otrzymuje poczucie spokoju, którego nikt mu nie zabierze. Jednakże dla człowieka, którego wola jest zła, to prawo się przejawi w taki sposób, iż ten człowiek będzie się oburzał wadami bliźnich jednorodnymi z wadami, które on posiada rozwinięte w jeszcze większym stopniu. Prawo przyciągania jednorodnego zawsze dostarcza jednostce to, co ona ma w swym wnętrzu i nic poza tym.
• prawo ciążenia - Na ciążenie natrafimy we wszystkich poziomach stworzenia. W świecie zaświatów, które nie są widoczne przez ziemskie oczy, jego działanie jest o wiele bardziej wpływające na istotę ludzką. Np. dusza, która wierzy tylko w świat fizyczny - gęstomaterialny lub taka, która otacza się tylko złymi myślami i uczuciami oraz daje upust do tendencji aby wiele mówić staje się gęsta, ciężka i ciemna i po ziemskiej śmierci opadnie w jednorodny gęsty świat zaświatów. Jednakże dusza jednostki, która rozwija się duchowo, która jest przeświadczona o życiu po śmierci, która stara się aby jej wola była zawsze dobra, która mówi zawsze to co jest korzystne, dobre i konieczne, staje się lekka, czysta i jasna. Po śmierci taka osoba wzleci w świat zaświatów jednorodny (światły) do jej wnętrza. Także liczy się zawsze ciężar danej duszy - jej lekkość, a nie jej forma zewnętrzna. Lekkość uzyskujemy poprzez chcenie dobra, co powoduje, że ubranie ducha jest zawsze czyste, lekkie i jasne.

Abd-ru-shin w swym Przesłaniu Graala pisze: 
"Te trzy podstawowe prawa tworzą kamienie graniczne wytyczające wolę Bożą! Tylko one są tym, co człowiekowi samoczynnie i z nieubłaganą sprawiedliwością przynosi nagrodę lub karę. Działają aż do najdelikatniejszych odcieni w nieprzejednany i godny podziwu sposób tak, że we wszystkich ogromnych zachodzących w świecie procesach nie może być mowy o najmniejszej choćby niesprawiedliwości".

Tekst na podstawie "W Świetle Prawdy. Przesłanie Graala". Poważnie poszukującemu zaleca się przyjąć całą zawartość dzieła.

Cuda Jezusa

Cud to zdarzenie, które tylko pozornie nagina prawa natury. Sam fakt wystąpienia takiego zdarzenia dowodzi, że jest on możliwy w obrębie owych praw. Gdyby tak nie było, to cud byłby aktem samowoli. Tak więc cud jest zdarzeniem naturalnym przebiegającym niebywale szybko i wywołanym zogniskowanym działaniem siły. Niestety większość wierzących w Boga uważa za cud coś przeciwnego. Wierzą oni, że cudami są akty samowoli, że są to czyny wręcz niewiarygodne i niemożliwe do wytłumaczenia. Takie stwierdzenia mógł wymyślić tylko człowiek opierający się wyłącznie na swoim rozumie. Ludzie tacy wręcz myślą, że swoimi twierdzeniami wywyższają swego Boga, a niestety bardzo mocno poniżają Jego majestat... Bóg jest doskonały i co z tego wynika, doskonałe są także Jego prawa, które wlał w stworzenie. One od prapoczątku były takie same i zostaną takimi na wieczność!

Zajmijmy się teraz przykładem Jezusa - Syna Bożego. Na początek trzeba zaznaczyć, że nawet w wypadku samego Syna Bożego nie jest możliwe, aby zrodzenie ciała nastąpiło bez poprzedzającego go aktu gęstomaterialnego poczęcia. "Niepokalane poczęcie" to każde poczęcie dokonane w prawdziwej miłości. Tak samo niemożliwe jest odejście ciałem gestomaterialnym w zaświaty, lub nawet w raj - królestwo ducha.

Jezus czynił cuda, to nie podlega wątpliwości. Jednakże wiele z tego, co mu się przypisuje, nie miało miejsca. W prawach natury, w których przejawia się doskonałość Najwyższego, nie jest możliwe zamienienie wody w wino, rozmnożenie pokarmu czy też chodzenie po wodzie. Te nieprawdziwe zdarzenia mają swoje źródło w rozumowych rozmyślaniach ludzi tamtych czasów. Jezus zapewne nie raz się zasmucił, gdy słyszał takie bzdury na swój temat. Jego liczne uzdrowienia miały natomiast miejsce. Także akt wskrzeszenia Łazarza odbył się w zgodzie z prawami natury. Dusza Łazarza nie odłączyła się jeszcze od ziemskiego ciała - była połączona z nim sznurem nazywanym często pępowiną. Tylko dlatego Jezus - Syn Boży mógł przywołać duszę Łazarza do jego ciała. Gdyby takiego połączenia nie było, to nawet sam Jezus nie mógłby dokonać cudu wskrzeszenia!

Wszyscy pamiętamy moment kuszenia Jezusa na pustyni. Jednym z kuszeń kusiciela była propozycja, aby Syn Boży zamienił kamień w chleb. Wszyscy nazywają ten akt "kuszeniem", ale gdyby Jezus był zdolny do takiego czynu jak myśli większość wierzących, to czy to nie byłaby przyjacielska rada? Warto się nad tym faktem głęboko zastanowić.

Na końcu pragnę zaznaczyć, że największym cudem, jaki dał Jezus ludzkości, było Jego Słowo!

Tekst na podstawie "W Świetle Prawdy. Przesłanie Graala" Poważnie poszukującemu zaleca się przyjąć całą zawartość dzieła.