W naszych czasach panuje niemal jednomyślna zgoda co do tego, że aby w pełni zrozumieć zjawisko, to trzeba je najpierw przeanalizować wnikliwie rozumem. W przeciwnym razie wiedza nie będzie w pełni pojęta. Dopiero gdy sklasyfikowane do drobnych szczegółów przez akademicką frazeologię coś zyskuje na wiarygodności i nabiera pełnej wartości, a tym samym również jest godne uznania.
Jesteśmy tak przyzwyczajeni do tej metody "ewaluacji", tak przekonani o jej skuteczności, że nawet nie zdajemy sobie sprawy, jak bardzo jesteśmy ograniczeni poddając się jej dobrowolnie i bezwarunkowo. W żaden sposób nie rozumiemy, jak ograniczone są analityczne zdolności mózgu, który jest absolutnie niezdolny - ze względu na jego własną materialną budowę - do zrozumienia zjawisk, których początek leży ponad ziemskim pojęciem przestrzeni i czasu. Nie zdajemy sobie sprawy z tego ograniczenia właśnie dlatego, że do wszystkiego używamy rozumu i to jest nasz największy błąd. W ten sposób możemy dostrzec jedynie maleńkie fragmenty gigantycznych zjawisk, tworzące zamazane obrazy, które nie są nawet bliskie rzeczywistości. Obwiniajmy siebie samych, czyli tych, którzy podnieśli korę mózgową do najwyższej ikony ewolucji człowieka, ze szkodą dla ducha. Nasza wina, bo uważnie słuchamy sztuczek rozumu, będąc całkowicie głuchymi na głos intuicji.
Weźmy na przykład dzisiejsze pojęcie piękna. Samo wspomnienie tego słowa sprawia, że obrazy pięknych krajobrazów i dźwięków Natury pojawiają się u najbardziej rozwiniętych wewnętrznie, podczas gdy w innych kształtują się tylko twarze top modelek i artystów filmowych. To nie zmierza w dobrym kierunku, tylko wstecz i w dół, ponieważ większość uważa nawet bezwstydność i zepsucie za piękno. Dzisiejsze pojmowanie piękna, z kilkoma odchyleniami, trzyma się takich właśnie koncepcji.
Oczywiście możemy powiedzieć, że Natura jest piękna. Zawsze będzie piękna, ponieważ jej formowanie nie podlega wpływom człowieka. Co więcej, Natura w pewien sposób się degraduje tylko wtedy, gdy człowiek kładzie na niej swą rękę, powodując nierównowagę w wielu formach. Widoczne dla nas piękno Natury jest jednak tylko niewielką częścią nieopisanego piękna, które panuje w dziele Stworzenia, którego materia stanowi jedynie ostatni i najgęstszy poziom.
Jeśli chodzi o fizyczne piękno, zdumiewa ogromne znaczenie, jakim się cieszy, będąc tak tymczasowe. Wystarczy tylko kilka dziesięcioleci, aby zniknęło wśród zmarszczek, zwiotczałych fałdów skóry, starczych pigmentów i siwych włosów. Jaką udrękę, absolutnie niepotrzebną i nierozsądną przynosi naturalny proces starzenia się tak wielu niezadowolonym z niego.
Kto chce żyć w otoczeniu piękna, musi je zbudować dla siebie. To nie jest trudne. Wystarczy, że dana osoba stara się żyć zgodnie z tymi kilkoma prostymi prawami natury, starając się kierować swoje myśli, słowa i czyny zawsze w konstruktywnym kierunku, w sensie dobra.
Ci, którzy w ten sposób kierują swoim życiem, są zawsze piękni. To ci (nieliczni) ludzie, którzy wydają się rozjaśniać otoczenie samą swoją obecnością i którzy magnetycznie przyciągają innych, którzy również mają dobre cechy. To mężczyźni, którzy budzą zaufanie i kobiety, które emanują wdziękiem. Piękni ludzie w najprawdziwszym sensie, młodzi czy starzy.
Ale są oni niestety wyjątkiem, coraz rzadszym. Większość ludzkości składa się z brzydkich dusz, wiele z nich okropnych, zdeformowanych przez egoizm, kłamstwa, zazdrość i nienawiść. Istoty, które w mniejszym lub większym stopniu zanieczyszczają otoczenie i odcinają powietrze wokół siebie. Są to przerażające twory, także w najprawdziwszym sensie, nawet jeśli ich oblicza w lustrze mogą być przyjemne dla oka.
W przyszłości, kiedy pojęcie piękna zostanie siłą wyprostowane, wraz ze wszystkim innym zdeformowanym przez ludzkość w jej duchowej ślepocie, Ziemię ponownie zamieszkają tylko piękne istoty ludzkie, w najpełniejszym tego słowa znaczeniu. Całe życie znów będzie piękne, będzie równie cudowne i piękne jak na początku. I jak powinno pozostać.
Seria pojęć:
Artykuł został przetłumaczony z anglojęzycznej strony na facebooku: The Day Without Tomorrow. Publikacje na tej stronie czerpią z duchowego poznania zawartego w dziele W ŚWIETLE PRAWDY: Przesłanie Graala Abd-ru-shina.
Więcej informacji dotyczącej Przesłania Graala oraz innej literatury związanej z Ruchem Graala można uzyskać pod adresem email: ryszkatobiasz@gmail.com
Egoizm, kłamstwa, zazdrość i nienawiść,
OdpowiedzUsuńto cienie życia, które nie brzmią pięknie,
bywa że wśród nich, oplącze się dobro,
lecz nie wytrzyma: blasku, pęknie.