Osiem błogosławieństw

Błogosławieni ci, którzy przyjmują słowo prawdy prosto, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Nie rozgrzebujcie mych słów i nie deformujcie ich swym rozumem. W ten sposób nigdy nie dojdziecie do końca. Nie mówcie swym bliźnim, jak owe słowa na was podziałały, albowiem wasi bliźni są innego rodzaju. Wyjęliby z tego to, co dotyczy ich samych, was przy tym myląc i zwodząc!

Błogosławieni cierpliwi i łagodni, 

albowiem oni będą panować na ziemi.

Uczcie się czekać i panować nad sobą, potem pewnego razu pojawi się w was moc panowania nad ludźmi. Wasze własne opanowanie zapanuje nad innymi!

Błogosławieni cierpiący, 

albowiem oni będą pocieszeni.

Nie narzekajcie, gdy spotka was ból i cierpienie. Znoście je i bądźcie silni! Nie może się do was zbliżyć żadne cierpienie, którego nie przywołacie. Weźcie jednak z niego naukę i zmieńcie się w swych wnętrzach. Potem od was odejdzie, a wy będziecie wolni!

Błogosławieni, którzy pragną sprawiedliwości, albowiem oni sprawiedliwością się nasycą.

Jeżeli myślicie, że cierpicie nieprawem, spójrzcie na swych bliźnich i odpokutujcie wszystko, co kiedykolwiek im uczyniliście. I to nawet wtedy, gdy mniemacie, że prawo jest po waszej stronie! Nikt nie ma prawa powodować bólu i cierpienia innym! Jeżeli pod tym względem będziecie czyści, to żaden człowiek nie spowoduje bezprawnie bólu wam, albowiem zawstydzi go wielkość waszego ducha!

Błogosławieni miłosierni,

albowiem miłosierdzie ich ogarnie.

Lecz nie okłamujcie się, niech wasze miłosierdzie nie trąci fałszem. Dobrze się zastanówcie czy wasze dobre chcenie ludziom naprawdę pomaga!

Błogosławieni miłujący pokój,

albowiem oni będą nazywani dziećmi Bożymi.

Mieć w sobie spokój i przekazywać go ludziom, wymaga tak wielkiej czystości duszy, że tylko niewielu na ziemi może nazwać siebie dziećmi Bożymi. Człowiek, który ma w sobie prawdziwy pokój, pokój Boży, będzie dla swych bliźnich ulgą i balsamem, będzie ich rany leczył już tylko swą obecnością!

Błogosławieni, którzy cierpią za sprawiedliwość, albowiem ich jest królestwo niebieskie.

Cierpienie za sprawiedliwość jest cierpieniem za prawdę. Branie na siebie wszystkiego i pokonanie tego, by móc zostać prawdziwym, jest dla człowieka na jego drodze przez stworzenie tym najtrudniejszym. Oznacza to życie sprawiedliwe i prawdziwe w najmniejszych szczegółach aż do samego końca. Żąda to wiele wyrzeczeń i cierpienia. Dopiero to będzie przeżywaniem, prawdziwym przeżywaniem całej drogi człowieka przez stworzenie. Taką musi być jego droga, by mogła doprowadzić go do królestwa niebieskiego.

Błogosławieni ludzie czystego serca,

albowiem oni ujrzą Boga.

Słowa te zawierają to najwyższe, co człowiek może osiągnąć: może widzieć Boga w Jego dziełach. Serce człowieka musi być czyste i jasne jak kryształ, i żadne zmącenie nie może zasłaniać mu świata. Widzieć znaczy poznać! Człowiek, który jest czystego serca, skończył tu swe zadanie i może podążać ku Światłu!

Fragment pochodzi z niewydanej w Polsce książki "Echa minionych tysiącleci" ("From Past Millenia"). Książka ta przyjęta została w bliskim otoczeniu Abd-ru-shina - autora W ŚWIETLE PRAWDY: Przesłanie Graala.

Więcej informacji dotyczących Przesłania Graala oraz innej literatury związanej z tym dziełem można uzyskać pod adresem email: ryszkatobiasz@gmail.com