"Mitologia grecka głosi, że Tantal, syn Zeusa, zdradził zaufanie bogów i został przez nich wrzucony do podziemi. Później dodano, że choć Tantal przebywał w jeziorze, cierpiał straszliwe pragnienie, ponieważ woda z jeziora cofała się przed nim, gdy tylko chciał się napić.
Syzyf, syn Eolosa z Koryntu, za swoją przebiegłą niegodziwość został skazany na wtaczanie ogromnego kamienia na górę w podziemiach, by za każdym razem, gdy miał osiągnąć szczyt, ten staczał się z powrotem w dół.
Obraz męki Tantala powinien być ostrzeżeniem dla ludzkości, że to samo może spotkać ją. Z powodu swoich grzechów nie miałaby już dostępu do darów natury i musiałaby cierpieć wieczne pragnienie. Wśród istotnych woda jest symbolicznie uważana za główny składnik diety człowieka, niezbędny do życia. Obraz Tantala ginącego z pragnienia oznaczał, że człowiek będzie musiał walczyć o życie w samotności i opuszczeniu. Żadnej istoty chcącej mu pomóc, nie będzie wtedy u jego boku.
W odniesieniu do syzyfowej pracy nie można było lepiej zobrazować mozolnej, ale niechwalebnej walki ludzkości o ziemskie dobra. Cenny czas i energię, które zostały powierzone ludzkości, marnuje ona w nieustannej walce o dobra materialne.
Ani Tantal, ani Syzyf nie istnieli naprawdę. Obaj są obrazowymi przedstawieniami, za pomocą których wielcy istotni ostrzegali ludzi, póki jeszcze było to możliwe, aby przestali ulegać śmiertelnej pokusie sług Lucyfera."
Roselis von Sass
"The Book of the Last Judgement"
Artykuł został przetłumaczony z anglojęzycznej strony na facebooku: The Day Without Tomorrow. Publikacje na tej stronie czerpią z duchowego poznania zawartego w dziele W ŚWIETLE PRAWDY: Przesłanie Graala Abd-ru-shina.
Więcej informacji dotyczących Przesłania Graala oraz innej literatury związanej z tym dziełem można uzyskać pod adresem email: ryszkatobiasz@gmail.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz